کاغذ است که سنگ را اسیر می کند، نور است که بر تاریکی را در حد سایه ای که قایم شده می کند، آب است که آتش را خاموش می کند. چون سختی سنگ از فشردگیست، کاغذ آن را در بر می گیرد. چون تاریکی نبود نور است، با نور از بین می رود. چون آتش نابودیست، زندگی جلویش را می گیرد...